Nieuwe vorderingen!
Blijf op de hoogte en volg Joyce en Melissa
08 November 2012 | Oeganda, Wairaka
Lieve lezer,
Daar zijn we weer! Deze keer een blog met veel bijzondere verhalen!
Ten eerste kunnen we vertellen dat we allebei weer helemaal gezond zijn!
Sinds vorige week vrijdag is de uitslag bij Melissa helemaal verdwenen nadat ze nieuwe medicatie had gekregen. Het waren pittige dagen, maar we hebben er ons samen doorheen geslagen!
Het dieptepunt was vorige week donderdag. De uitslag werd al minder, dus hadden we besloten om naar de gevangenis te gaan, wat we al lang, graag wilde doen. Onderweg er naar toe, begon de uitslag enorm op te spelen op haar voeten en ze had het gevoel alsof er hete kolen tegen haar voeten werden aangehouden. Ze was niet in staat om mee te gaan, de gevangenis in. Daarom zijn we in de auto gebleven. Dit was voor ons een enorme tegenslag, want nu waren we er eindelijk en konden we nog niet naar binnen. Na anderhalf uur zakte het af, was de ministrie voorbij en thuis aangekomen was het zo goed als weg. We begrepen deze situatie totaal niet, vooral vanwege de timing dat de uitslag opzette. Vandaag was er weer een kans om naar de gevangenis te gaan. Toen we op het punt stonden om weg te gaan, werden we gebeld dat we niet werden toegelaten om mee te gaan, omdat je je een week van tevoren moet aanmelden. Even zakte ons de moed in de schoenen dat we weer niet konden gaan, maar 5 minuten later kregen we goeden nieuws dat we toch mee mochten naar de vrouwengevangenis! Yes! Daar gingen we eindelijk!
Samen met twee Ugandese YWAM’ers mochten we een tijd van aanbidding en bijbelstudie leiden voor een groep van ongeveer 40 vrouwen en hun kinderen. Beiden mochten we delen wat er op ons hart lag en het was bijzonder om te merken hoe alles op elkaar aansloot zonder overlegd te hebben. Het was een enorm goede tijd samen en de vrouwen gaven terug waardoor ze bemoedigd waren. Dit was een tijd waar we een lange tijd naar uit gezien hebben en wat ons hart heeft om hier in Uganda te doen. Tegelijkertijd zijn er vandaag bij de mannengevangenis 3 mannen tot bekering gekomen! Wat een bemoediging!
Gister zijn we voor het eerst naar de sloppenwijk geweest. We hebben zeep en suiker gekocht om uit te delen. Voor sommigen kan het de eerste keer zijn dat zij zoiets als suiker ontvangen. We hebben er 10 huisbezoeken gedaan, wat inhield dat we tijd met ze hadden, hun noden aanhoorden en voor ze mochten bidden. Overal waar we kwamen was er ziekte, angst veel te weinig geld en/of eten. Voor ons meerdere momenten dat we hun verdriet voelde en een gevoel van machteloosheid ons overviel. Op die momenten zijn we dankbaar dat we weten hoe krachtig gebed is.
Dinsdag zijn we weer naar de vrouwengroep geweest. Deze keer mocht Melissa een devotion geven en hebben we een bijzondere tijd gehad van aanbidding en gebed. We merken dat de vrouwen dwars door hun omstandigheden leren om volgelingen te worden van Jezus. Wij mogen hen aanmoedigen en onderwijzen. Zij bemoedigen ons door hun getuigenissen.
’s Middags hebben we een project bezocht die straatkinderen scholing en voeding geeft. Een volgende mogelijkheid waar we betrokken in kunnen zijn. Lieve maar pittige kinderen, met heftige leefomstandigheden.
Maandag was Melissa jarig. We hebben een gezellige dag gehad vol leuke verrassingen! Eigenlijk even een dagje te toerist uitgehangen! Eindresultaat van deze dag: Mooi gelakte nagels, foto’s gemaakt vanuit ons bootje op de Nijl, heerlijk eten, gekke foto’s van ons drieen. Een erg geslaagde verjaardag en het heeft ons goed gedaan om lekker te ontspannen met elkaar!
De zaterdag ervoor hadden we onverwachts ook een feestje. Het was de bedoeling dat we voorlichting zouden geven op de middelbare school hier in Wairaka. Maar dat ging niet samen met de harde muziek die er op dat moment gedraaid werd. Om toch vast een eerste contact met ze te hebben hebben we gauw onze feestkleding aangetrokken en zijn we lekker op z’n Afrikaans mee gaan dansen! Wat een feest! De volgende dag mochten we een kerkdienst van deze toffe tieners mee maken. Ons aandeel om naast vele andere vooraan in de kerk een lied te zingen. Het was goed om op deze manier alvast een relatie met ze op te bouwen, zodat we binnenkort van start kunnen gaan met de voorlichtingen.
Vanmorgen zijn we verder gegaan met de bibliotheek. Terwijl we bezig waren kregen we de mededeling dat er net zo’n groot aantal boeken nog ergens anders op ons liggen te wachten. We hebben hiervoor wel een grotere ruimte en meer kasten nodig, maar daar wordt aan gewerkt. ( Op z’n Afrikaans: Dit gaat nog wel een tijdje duren
Ons diner is nu klaar: Gestampte aardappels, boontjes en een soort pinda sausje.
En voor vanavond hopen we op een warme douche!
Liefs uit Wairaka!
Daar zijn we weer! Deze keer een blog met veel bijzondere verhalen!
Ten eerste kunnen we vertellen dat we allebei weer helemaal gezond zijn!
Sinds vorige week vrijdag is de uitslag bij Melissa helemaal verdwenen nadat ze nieuwe medicatie had gekregen. Het waren pittige dagen, maar we hebben er ons samen doorheen geslagen!
Het dieptepunt was vorige week donderdag. De uitslag werd al minder, dus hadden we besloten om naar de gevangenis te gaan, wat we al lang, graag wilde doen. Onderweg er naar toe, begon de uitslag enorm op te spelen op haar voeten en ze had het gevoel alsof er hete kolen tegen haar voeten werden aangehouden. Ze was niet in staat om mee te gaan, de gevangenis in. Daarom zijn we in de auto gebleven. Dit was voor ons een enorme tegenslag, want nu waren we er eindelijk en konden we nog niet naar binnen. Na anderhalf uur zakte het af, was de ministrie voorbij en thuis aangekomen was het zo goed als weg. We begrepen deze situatie totaal niet, vooral vanwege de timing dat de uitslag opzette. Vandaag was er weer een kans om naar de gevangenis te gaan. Toen we op het punt stonden om weg te gaan, werden we gebeld dat we niet werden toegelaten om mee te gaan, omdat je je een week van tevoren moet aanmelden. Even zakte ons de moed in de schoenen dat we weer niet konden gaan, maar 5 minuten later kregen we goeden nieuws dat we toch mee mochten naar de vrouwengevangenis! Yes! Daar gingen we eindelijk!
Samen met twee Ugandese YWAM’ers mochten we een tijd van aanbidding en bijbelstudie leiden voor een groep van ongeveer 40 vrouwen en hun kinderen. Beiden mochten we delen wat er op ons hart lag en het was bijzonder om te merken hoe alles op elkaar aansloot zonder overlegd te hebben. Het was een enorm goede tijd samen en de vrouwen gaven terug waardoor ze bemoedigd waren. Dit was een tijd waar we een lange tijd naar uit gezien hebben en wat ons hart heeft om hier in Uganda te doen. Tegelijkertijd zijn er vandaag bij de mannengevangenis 3 mannen tot bekering gekomen! Wat een bemoediging!
Gister zijn we voor het eerst naar de sloppenwijk geweest. We hebben zeep en suiker gekocht om uit te delen. Voor sommigen kan het de eerste keer zijn dat zij zoiets als suiker ontvangen. We hebben er 10 huisbezoeken gedaan, wat inhield dat we tijd met ze hadden, hun noden aanhoorden en voor ze mochten bidden. Overal waar we kwamen was er ziekte, angst veel te weinig geld en/of eten. Voor ons meerdere momenten dat we hun verdriet voelde en een gevoel van machteloosheid ons overviel. Op die momenten zijn we dankbaar dat we weten hoe krachtig gebed is.
Dinsdag zijn we weer naar de vrouwengroep geweest. Deze keer mocht Melissa een devotion geven en hebben we een bijzondere tijd gehad van aanbidding en gebed. We merken dat de vrouwen dwars door hun omstandigheden leren om volgelingen te worden van Jezus. Wij mogen hen aanmoedigen en onderwijzen. Zij bemoedigen ons door hun getuigenissen.
’s Middags hebben we een project bezocht die straatkinderen scholing en voeding geeft. Een volgende mogelijkheid waar we betrokken in kunnen zijn. Lieve maar pittige kinderen, met heftige leefomstandigheden.
Maandag was Melissa jarig. We hebben een gezellige dag gehad vol leuke verrassingen! Eigenlijk even een dagje te toerist uitgehangen! Eindresultaat van deze dag: Mooi gelakte nagels, foto’s gemaakt vanuit ons bootje op de Nijl, heerlijk eten, gekke foto’s van ons drieen. Een erg geslaagde verjaardag en het heeft ons goed gedaan om lekker te ontspannen met elkaar!
De zaterdag ervoor hadden we onverwachts ook een feestje. Het was de bedoeling dat we voorlichting zouden geven op de middelbare school hier in Wairaka. Maar dat ging niet samen met de harde muziek die er op dat moment gedraaid werd. Om toch vast een eerste contact met ze te hebben hebben we gauw onze feestkleding aangetrokken en zijn we lekker op z’n Afrikaans mee gaan dansen! Wat een feest! De volgende dag mochten we een kerkdienst van deze toffe tieners mee maken. Ons aandeel om naast vele andere vooraan in de kerk een lied te zingen. Het was goed om op deze manier alvast een relatie met ze op te bouwen, zodat we binnenkort van start kunnen gaan met de voorlichtingen.
Vanmorgen zijn we verder gegaan met de bibliotheek. Terwijl we bezig waren kregen we de mededeling dat er net zo’n groot aantal boeken nog ergens anders op ons liggen te wachten. We hebben hiervoor wel een grotere ruimte en meer kasten nodig, maar daar wordt aan gewerkt. ( Op z’n Afrikaans: Dit gaat nog wel een tijdje duren
Ons diner is nu klaar: Gestampte aardappels, boontjes en een soort pinda sausje.
En voor vanavond hopen we op een warme douche!
Liefs uit Wairaka!
-
08 November 2012 - 19:58
Marleen Van De Streek:
Hoi meiden, erg leuk om weer een verhaal van jullie te lezen. En wat fijn dat jullie weer beter zijn!! Super om jullie zo te volgen :-). Veel groeten uit Heerde -
08 November 2012 - 20:39
Niesje Friso:
Lieve dames :-)
Ik neem m'n petje af voor wat jullie allemaal doen;
jullie zijn echt supermeiden (ook al voelen jullie je niet altijd
zo).
Héél veel liefs en zegen!
Niesje Friso -
08 November 2012 - 21:20
Linda:
Ik heb nog nooit iemand gehoord die zo graag de gevangenis in wilde zoals jullie!!!! :)
Het is gelukt, YES!
En het heeft jullie hart geraakt...........
Linda
-
08 November 2012 - 21:38
Marry:
Heerlijk te lezen dat het nu een stuk beter met jullie gaat! Jullie zullen in je bestemming wandelen! Zo te lezen leren jullie wel heel veel, een stoom cursus in vele opzichten. Ik ben trots op jullie!
Gelukkig maken jullie ook plezier samen en hebben jullie het goed samen! Ik zie nu al uit naar het volgende nieuws. Veel liefs en in gebed verbonden met jullie! Marry -
09 November 2012 - 09:13
Opa En Oma Homburg:
Geweldig dat jullie weer beter zijn.
We leven van harte met jullie mee en lezen alle nieuwsbrieven.
Jullie zijn kanjers.
Gedragen door Gods liefde.
De kinderen stralen van de aandacht en jullie stralen beide ook.
Geweldig om zo in Gods dienst te staan.
We zegenen jullie om Jezus wil.
Veel liefs van opa en oma. -
09 November 2012 - 17:04
Harmke:
Weer super om te lezen ladies!! Top!! x -
10 November 2012 - 15:02
Hanneke :
Hey lieve meiden,
Wat geweldig dat het weer goed gaat met jullie allebei. En wat een belevenissen al weer! Een gezegende zondag gewenst en een heel goede week!!
Groet, Hanneke
-
20 November 2012 - 18:06
Addie:
Wat een prachtig bericht opnieuw. Ik ben ontzettend dankbaar dat jullie, ondanks alles wat er steeds gebeurt met jullie gezondheid, toch stees opnieuw de draad oppakken en doorgaanom Gods liefde te delen. Super. We bidden elke dag voor jullie en zien uit naar een volgend bericht,
liefs,
Dick en Addie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
